Happy Holidays

(Gevonden op flowmagazine.nl)

Fijne Kerst!

En speciale groeten aan Christel en Bert V.

Zo kan het ook

Zullen we voor de verandering eens allemaal lief zijn voor elkaar?

(Met dank aan Helena)

Ritje & Ratje

Erik houdt ervan om dingen in mijn huis te verplaatsen. Ik kom ze later vanzelf tegen. In bijvoorbeeld deze hoedanigheid:

Ahh!

Kerstgordijn

Ik had de witte klossen van Hoooked Zpagetti al een tijdje in huis. Inmiddels is mijn kerstgordijn (gebaseerd op een wandgordijn uit de Libelle) bijna af. Wat een leuk werkje, dat knopen. Als Sinterklaas vertrokken is en de doos met kerstballen uit de berging gehaald, ga ik het afwerken. Ook heb ik al een verzoekje voor eenzelfde gordijn in een andere kleur, zonder ballen.

Vorig jaar had ik enthousiast deze sneeuwvlokken geknoopt. En zoals ik laatst al zei, heb ik nu zelfs de breinaalden tevoorschijn getoverd voor deze kerstballen op z'n boerenfluitjes. Zo wil ik ook nog twee plantenhangers voor kerststerren knopen en wat ziet mijn oog vandaag? Gehaakte kerstcirkels voor in de boom! Laat die beloofde sneeuw maar komen. Binnen is het knus. Binnen hebben we koffie, mandarijnencake en wol. Zpagetti. Haak- en breinaalden. Inspiratie. Zin. Ik begin zelfs te geloven dat het met die twee linkerhanden best meevalt. Inzicht.

Muziek

Grappig: sinds mijn cd-speler de deur uit is, ben ik meer naar muziek gaan luisteren. Het blijkt achteraf een goede zet om de wekelijkse leesmap te vervangen voor een doorlopend abonnement op Spotify. Muziek in plaats van tijdschriften. De inhoud van de leesmap leek steeds vaker nat geweest (door mijn voorgangers in bad gelezen? Op het toilet?) en het abonnement bleek erg lastig op te zeggen. Wèg ermee! De inhoud van Spotify is actueel en snel op te vragen.

De nieuwste van Bruce Springsteen? Drie tikjes op het scherm en hij komt de huiskamer binnen. Zus Lisa die net een nieuwe cd heeft gekocht? Blijk ik ook mooi te vinden en heb ik sneller in een afspeellijst geplaatst dan zij het plastic van het doosje heeft gehaald.

Het tv-programma Vrije geluiden? Maakt mij nieuwsgierig naar Linnea Olsson. Vinger op scherm. Tik, tik, tik. Mooi, maar even wennen nog. Het tv-programma The Voice of Holland? Dank ik voor het optreden van Ed Sheeran. Die zoeken we ook op. En bewaren we als blijvertje op de iPad. Echt waar, zonder cd-speler ben ik meer muziekliefhebber dan ooit.

• Linnea Olsson op bol.com
• Ed Sheeran op bol.com
• Spotify.com (Gratis, tenzij je het programma onbeperkt op een mobiel apparaat wilt gebruiken)

Special-T?

Ik vraag me af hoeveel mensen dit apparaat met Kerst onder de boom zullen vinden. Of het zelf aanschaffen en daadwerkelijk gebruiken. Ik herinner me vaag dat mijn Senseo-koffiezetter ook thee kan maken met een speciale padhouder en theepads. Drie keer gedaan, snel weer mee gestopt. Natuurlijk was die thee best te drinken, maar deze warme drank maak ik liever met een zakje of een zeefje. Uit een waterkoker of desnoods een fluitketel. Voor mijn part met kokend water uit een kneuterig pannetje. In een theeglas of gezellige pot.

Wacht even, u lacht dat ik nog Senseo-koffie drink? Zagen we niet laatst op tv dat die pads totaal uit de mode zijn? Tja, dan maar een koffiebarbaar. Ik vind Senseo nog steeds lekker. Voor mij dus geen Nespresso onder de boom. En ook geen theezet-machine. Alsjeblieft, zeg. Zegt u er eens wat van, Consumentenbond.

Dapper

Schokkend

Ik had via via al eens over Denise gelezen, maar stuitte nu op haar dagboek. Veel ME-patiënten hebben dezelfde ervaring: niet serieus genomen worden bij de vele vervelende, ernstige en beperkende klachten. Dat is triest. Frustrerend. Ik weet er alles van. Maar het is werkelijk schokkend wanneer iemand een nog ernstiger ziekte krijgt en vanwege de ME nog steeds niet serieus wordt genomen.

Over een diagnose die veel te laat gesteld wordt. Een behandeling die veel te lang op zich heeft laten wachten. De ommekeer in benadering als blijkt dat het een erkende ziekte betreft. Een dubbel gevoel. Over hoop en angst. Een onzekere toekomst. Een dappere Denise, die haar verhaal wil delen zodat artsen en ME(de)-patiënten ervan kunnen leren.

Ik wens Denise en haar gezin veel sterkte.

• Een jaar uit het leven van een ME-patiënt

Het plantenleven

Een boek dat ik nog niet in de webshop heb gezet, staat hoog genoteerd op mijn eigen verlanglijst: The secret life of plants.

Er schijnen al decennia lang experimenten met planten te zijn gedaan, evenals met water trouwens (denk aan de bevindingen van de Japanner Masaru Emoto, die met mooie foto's naar eigen zeggen heeft aangetoond dat water reageert op energetische invloeden van buitenaf). Eén van die experimenten met planten vond plaats in Damanhur, in een ecologische gemeenschap die gevestigd is aan de voet van de Italiaanse Alpen. Wat te denken van planten die muziek maken? Mogelijk of onmogelijk: het idee is magisch mooi.

Nòg meer lekkers - vervolg

(Vervolg op het stukje over kiwi-ijsjes met een chocolade-jasje)

Geen chocolade in huis, wel enorme behoefte aan. Ik keek eens naar de kiwi's in mijn fruit-rek, naar de pot kokosolie op de houten zijtafel en het pak cacaopoeder in het keukenkastje. Ik herinnerde me het eerste kiwi-chocolade-ijsje van een paar maanden geleden. En die eerste hap: knisperend alsof je in een Magnum bijt. Maar dan gezonder en lekkerder. Koud of niet, ik móest ze nog een keer maken.

Hieronder het re(cept)(sultaat). Eén tip bij rijpe kiwi's: het stokje gewoon in een hele, geschilde kiwi steken. Een enkele plak kan scheuren.

• chocolate-kiwi-popsicles (showfoodchef.com)

Oooooohh. Hemels.

Webshop

Omdat ik altijd al links naar bol.com op mijn weblog plaatste als er naar iets leuks te verwijzen viel, was ik ooit kort deelnemer aan het bol.com-Partnerprogramma. Nooit meer aan gedacht, tot het programma in die vorm stopte en ik drie euro kreeg overgemaakt. Hè? Bleek er zomaar een CD te zijn verkocht waar ik enthousiast over was geweest.

Daarna ben ik nooit meer actief geweest met het nieuwe programma. Tot nu. Als ik wil, kan ik al mijn favorieten in een heuse webshop plaatsen. Misschien ga ik dat wel doen. Verder zullen de links naar boeken, muziek, films of games er hetzelfde uit blijven zien. Zoals deze:

• De Schaduw van de Wind - Carlos Ruiz Zafón (bol.com)

En ja, dat boek staat echt in mijn boekenkast. Ik vind het één van de mooiste boeken die ik ooit gelezen heb. Zelf ben ik een open boek. U mag weten dat ik deelneem aan het partnerprogramma. En u moet weten dat ik nooit schaamteloos reclame zal maken om het reclame maken. Als ik een link plaats, is het uit enthousiasme. Zo waarlijk helpe mij God almachtig. Voor wat dat waard is.

Kerstballen breien

En ik had me zó voorgenomen nooit meer te gaan breien. Haken, oké. Maar breien, nee. En toen zag ik die ballen op het blog De Gulle Aarde. Voor ik het wist, had ik al opgezocht hoe je ook alweer steken opzet. Hoe je moet afhalen. En hoe 'verdraaid r.' werkt. Lang leve internet!

• Kerstballen op z'n boerenfluitjes (de-gulle-aarde.blogspot.nl)

Mooi wit

Is niet lelijk. Erik geeft niks om een wit interieur en hoewel ik - net als hij - van bruin en hout houd, ben ik daarnaast gek op de kleuren en de spullen uit de jaren '70. Maar ook op wit!

Hieronder een link naar mooie foto's ter inspiratie. Op een geweldig blog waar ik per ongeluk terechtkwam. En toevallig ook nog mooie muziek leerde kennen (Jonathan Jeremiah). Ik zeg: een win-winsituatie.

• Interior beauty dreamhouse (blogspot.nl)
• YouTube-kanaal Jonathan Jeremiah
• Jonathan Jeremiah - A Solitary Man (CD bij bol.com)
• Jonathan Jeremiah - Gold Dust (CD bij bol.com)

Doorgeslagen (deel 2)

(Dit is een vervolg op het stukje Doorgeslagen van een jaar geleden)

Gisteravond waren Anneloek Sollart, Francis Kenter en zoon Tom te gast bij Pauw & Witteman. Sollart maakte een paar jaar geleden de documentaire Rauw: over moeder Francis die haar zoon Tom alleen zogenaamd Raw Food te eten gaf. Daar was destijds veel over te doen, zoals in een uitzending van De Wereld Draait Door, waarin schrijver en redacteur Hugo Borst moeder Kenter orthorexic noemde. Inmiddels is het vervolg op de documentaire verschenen: Rauwer. Moeder en zoon eten nog steeds alleen onbewerkt, rauw eten.

Wat mij opviel in de uitzending van Pauw & Witteman, was dat mevrouw Kenter in een paar jaar tijd snel ouder is geworden en nog steeds graatmager is. Zoon Tom heeft gelukkig nog steeds een gezond ogend, bol toetje, maar aan bod kwam de groeiachterstand die hij schijnt te hebben en waar onder andere Jeugdzorg zich mee is gaan bemoeien.
Ik lees veel over voeding en ken de Raw Food-beweging een beetje. Sommige aanhangers maken de lekkerste gerechtjes en ik geloof dat er best een kern van waarheid zit in het enzymenverhaal (ongekookt eten houdt de enzymen intact). Maar in mijn ogen is de balans zoek, krijgen mensen inderdaad tekorten, is ontspanning ver te zoeken en lijden velen aan tunnelvisie. Er zijn inmiddels ook verhalen van Raw Foodies die gestopt zijn met hun 100% raw-dieet en nu inzien dat ze star en doorgeslagen waren (een voorbeeld is zelfbenoemd gezondheidsgoeroe Kevin Gianni).

Ik denk dat iedere voedselbeweging extremen kent. Op een Weston Price-forum zag ik laatst dat iemand een natuurlijk ijsje met banaan een suikerbom noemde en absoluut not done. Kom op. Maar al dat fruit dat Tom in bovengenoemde documentaire naar binnen werkt, lijkt me ook niet goed. Honderden appels en alleen maar vruchtensappen, smoothies, dadels en een paar noten. Ach, wie ben ik om mensen de les te lezen? Als je zelf niet gezond bent, kun je moeilijk met de vinger wijzen. En moeder Francis mag beweren dat ze gezond is, maar haar uiterlijk doet echt anders vermoeden.

• Doorgeslagen (Deel 1, met documentaire Rauw)
• Fragment in Pauw & Witteman (Nov '12)
• De Wereld Draait Door (Terugblik, item volgt na Andre Agassi)

Reclame

Je kunt zeggen wat je wilt, maar de LOI maakt wel leuke reclamespotjes:

Reinigend

• 'Heilig water' bezorgt duizenden diarree (hln.be)

You can run

Ach, ik zit nog even in de sfeer van The Killing 2.

Dag, oktober! Dag, bladeren.

Spelen

Qigong (deel 3)

Ik vind het nog steeds heerlijk om te doen, dat tsjigong. Onderstaand filmpje begint met een paar opwarmingsoefeningen, bedoeld om 's morgens mee op te starten. Zelf doe ik ze gewoon lekker 's avonds, voor het slapengaan. Waarom ook niet? Bewegend ontspannen. Niks nodig; geen speciale kleding, geen mat, geen apparaten. Nou ja, de iPad is erg handig. De computer hoeft er niet voor aan en ik kan gaan staan waar en hoe ik wil (Desnoods op m'n kop en het scherm draait gewoon mee). Binnenshuis dan. Dat strand visualiseren we er wel bij.

Unboxing

Ik zoek naar info over het reinigen van stenen en kristallen en stuit op een video van een vrouw die gehaast en rommelig te werk gaat. In plaats van de video af te kijken, klik ik naar een ander filmpje van haar. Gebiologeerd blijf ik kijken. Het is een zogenaamde unboxing-video. In unboxing-filmpjes zijn het vaak iPhones of andere apparaten die uitgepakt en getoond worden. Maar deze dame heeft diverse spulletjes besteld waarmee ze vermoedelijk later sieraden gaat maken. Om uit te vinden of dat zo is, zijn er hierna voor de doorzetter nog honderdzesenvijftig andere opnames te bewonderen.

We kunnen nu een half uur lang naar haar aankopen kijken. Af en toe lijkt de dame de camera te vergeten en gaat ze wat anders doen. En soms weet ze zelf niet meer wat ze had besteld: 'I forgot what these are'. Over één leverancier is ze niet tevreden. Er zitten kattenharen op de spulletjes en dat is misschien niet zo fris, maar wij zitten intussen naar haar ehh... nagels te kijken. Ònder haar nagels, beter gezegd. Ik moet blijven kijken, al is het maar om zeker te weten dat het goed gaat met die schaar. Dat er bijvoorbeeld niet per ongeluk tepels worden afgeknipt of zo. En omdat het - afgezien van de schaar - ook wel iets rustgevends heeft:

Wat zal ik eens gaan eten? (4)

Nou, in ieder geval geen:

• Broodje döner met poepbacteriën (ad.nl)

In het verleden aten wij die broodjes ook weleens. Best lekker eigenlijk. Maar omdat ik niet zo'n vleeseter ben, zei Erik soms dat ik dan toch een salade kon nemen. Dank je de koekoek. Die vertrouw ik niet.
Van salades uit afhaaltentjes heb ik eens iemand goed ziek zien worden. Ook een collega vertelde ooit dat ze de hele nacht had overgegeven nadat ze met een groepje spareribs hadden laten bezorgen. Zij was de enige die een salade had besteld. En de enige die ziek was geworden. "Nooit meer spareribs," verzuchtte ze de volgende ochtend op het werk, nog steeds bleek om de neus. Als een Miss Marple wees ik haar stante pede op de net uit de doeken gedane verdachte feiten.

Ik moet bekennen dat ik weleens mensen probeer in te schatten of ze al dan niet hun handen wassen na toiletbezoek. Tot mijn schaamte betrapte ik mezelf daar ook op bij de uit de kluiten gewassen verkoopdame op een biologische markt. Type: doar-goan-wij-ons-dus-effe-helemoal-niet-druk-om-maekn, met zelf natuurlijk een weerstand van hier tot Groningen, maar wel de door mij gewenste radijsjes in die kolenschoppen van handen. En ik weet niet hoe het met u is, maar ik eet die knolletjes wel graag rauw. Ach, te flauw is inderdaad niet goed. Hoewel, dáár zouden demissionair staatssecretaris De Krom, - ministers Kamp en Schippers eens over moeten steggelen. Oprechte uitkeringsontvangers de zwarte piet niet meer toespelen, maar overwegen verdachte vieze Nederlanders aan te pakken. Huiszoekingen en invallen. Oppakken als ze geen zeeppompje bij het fonteintje in toilet of badkamer hebben staan. Of erger: geen fonteintje at all. Nou ja, dat zal wel niet gebeuren. Aan het gif dat ons drinkwater bedreigt wordt immers al niks gedaan. Vanavond in Zembla: Gifgrond bedreigt kwart drinkwaterwinning (zembla.vara.nl).

Het is niet alles roze wat er blinkt - deel 2

Er is iets aan de hand. Laten we eerst even teruggaan in de tijd. Vorig jaar schreef ik over Pink Ribbon. Dit was naar aanleiding van een uitzending van Nieuwsuur. Het tv-programma liet zien dat er nauwelijks iets van het door Pink Ribbon binnengeharkte geld naar onderzoek ging. Pink Ribbon bestreed dit, spande een rechtszaak aan (naar horen zeggen van ingezameld geld), maar verloor. Schrijfster Karin Spaink, zelf ex-borstkankerpatiënte, spitte de jaarverslagen van de stichting door en toonde aan dat Nieuwsuur gelijk had. Pink Ribbon zegt alles weerlegd te hebben, maar als je de feiten en berichten chronologisch bekijkt, blijkt dat een roze correctiestift *achteraf*, na alle commotie, de jaarverslagen heeft aangepast.

Afgelopen week post Viva-blogster Leonie een persoonlijk stukje over haar moeder, diens borstkanker en hun gezamenlijke aversie tegen het roze geweld. Titel: De roze kankermaffia. Viva verwijdert het stuk. Waarom? Viva is onderdeel van tijdschriftengigant Sanoma, uitgever van het blad Aandacht, waarvan de opbrengst naar Pink Ribbon gaat. Later wordt de blogtekst opnieuw geplaatst. Aangepast. De titel is veranderd, alle links naar Pink Ribbon zijn eruit en er komt een foto van een andere instelling die niets met de oorspronkelijke tekst van doen had, zodat het lijkt of schrijfster Leonie zich dáár tegen keert. Wat er zich achter de schermen bij Viva precies heeft afgespeeld, blijft onduidelijk. Afgezien van de persoonlijke aanvallen op Leonie (wat mij betreft onterecht), zijn de vele reacties ook interessant. Zie vanaf de tweede link:

• Het is niet alles roze wat er blinkt (deel 1)
• Censuur door Viva (Karin Spaink op spaink.net)
• De aangepaste blogtekst (viva.nl)
• Waanzin! (Reactie op blog.pinkribbon.nl)
• Hou 's op met dat roze! (Karin Spaink op spaink.net)

Iemand thuis?

Ginger misschien?

Only in America

Nou ja, zeg!

• McDonald's serveert Big Mac in ziekenhuis (foodwatch.nl)

The Killing

Uitgekeken naar de ontknoping van de Deense tv-serie The Killing. Zucht. En dan dat diepe gat. Alvast uitkijken naar The Killing 2 dan maar. En hier eens neuzen voor wat onbeantwoorde vragen, mogelijk losse eindjes en extra lang nagenieten:

• Nabespreking The Killing Seizoen 1 (kro.nl)

En wat smaakt dit lekker tijdens zo'n tv-avond (kwestie van Sarah Lund met haar mooie trui even op pauze zetten, één schoongeboende, gesneden aardappel met wat kokos- of olijfolie mengen, dertig tot veertig minuten op bakpapier in de oven leggen, later wat (himalaya-)zout erover en snel de play-knop weer indrukken):

Quotes - Tijd

Een nieuw speltbroodje in de oven, de waterkoker aan, even neuzen in de theedoos en tussen de losse kruiden, het vooruitzicht van nog een paar afleveringen van The Killing vanavond, een eerder gemaakt venkelsoepje wachtend in de koelkast, de wasmachine die draait, een stukje sinaasappel-amandelcake op een schoteltje. En de nieuwe Flow op de keukentafel. Met om te beginnen weer een mooie quote.

Boer Zoekt Vrouw - Nynke!

Stuit ik zomaar op het huidige blog van Nynke de Jong. Nynke, die voor Viva altijd zo geinig de uitzendingen van Boer Zoekt Vrouw analyseerde. Ik heb haar weer gevonden, jippie! Nynke's schrijfsels zijn de kers op de boerenliefdes-taart. (Trouwens ook gezien hoe Linda haar eigen verjaardagstaart moest bakken en geen cadeautje kreeg omdat boer Aad de boel graag neutraal wilde houden?)

Terug naar Nynke. Gaat dat zien, gaat dat lezen. Ik bedoel maar:

• De tikkende klok
  'Duw hem in het hooi. Duw hem die groentenkas in en kom er pas uit wanneer er zo’n Titanic-handje op de gecondenseerde ramen staat. Het is je laatste redding, Fiona. '
• De waarheid rondom boer Aad
  'Dertig jaar lang stond hij avond aan avond op schuurfeesten te kijken naar vrouwen in te krappe spijkerbroeken die hun platte pannenkoekenkonten schudden op de klanken van een willekeurige Top 100-band.'
• Rot op, Rick Jan
  'Ina had in een monoloog van een half uur al tegen de camera’s gefluisterd dat Jeannet helemaal niet warm en hartelijk en zorgzaam was. Nee, Jeannet, die zou hem nog in zijn eigen kots laten stikken. '

Fan van Ipie

• Koefnoenkanaal op YouTube

Van de stoep in de drup

Ware wijsheid

• Het zitbadje met ligmogelijkheden
• Hoe ik aan dat bad kwam
• Kleinigheidjes met de afvoer

Wat zal ik eens gaan eten? (3)

Voor wie het zaterdagavond gemist heeft. Ge.Wel.Dig.

Wat zal ik eens gaan eten? (2)

Zoveel mogelijk levende insecten naar binnen werken blijkt in ieder geval ook niet zo gezond:

• Insect-eating competitor dies (irishtimes.com)

(Met dank aan P.K. op Facebook)

Wat zal ik eens gaan eten?

Geen zin om te koken. Maar dit wordt 't in ieder geval niet:

't Moet gezegd: ze zijn tegenwoordig wèl netjes afgedekt.

Lang leve Bhutan

Wow. Een klein landje dat het geluk en de gezondheid van de bevolking voorop stelt. Een sprookjesachtig gebied waar de prachtige, vierdelige koningin en haar wijze koning niks van een wietpas willen weten. De hennep tiert er welig, bijna niemand rookt het, maar de varkens gedijen er geweldig op. Duurzaamheid is een belangrijk streven, op cultuur wordt niet bezuinigd, tv-reclames worden doorzien voor het bedrog dat ze brengen en aan het belang van biologisch verbouwen wordt niet getwijfeld.
En ze leefden nog lang en gelukkig.

• Bhutan wil alleen nog maar biologisch produceren (joop.nl)

Herfst

Bakker Menno

Een bakker naar mijn hart:

• Van volkorenbrood worden we alleen maar dikker (volkskrant.nl)
• vanmenno.nl

Wie ook de wetenschap erbij wil, zou het boek Wheat Belly van de Amerikaanse cardioloog William Davis eens moeten lezen. Hopelijk komt er snel een Nederlandse vertaling van dit interessante boek. Davis gaat niet alleen in op het lang gehypte volkorenbrood, maar ook op de volgens hem desastreuze (gezondheids)effecten van onze hedendaagse tarwe. Gaat dat zien, gaat dat lezen. Op wheatbellyblog.com staan onder de artikelen veel indrukwekkende ervaringen en reacties van lezers. Daar kunnen we één positief verhaal aan toevoegen. En wel van Erik, die als test tarwe een paar weken uit zijn menu gooide en het graan daarna weer at. Daar kom ik ongetwijfeld nog een keer op terug. Maar de eer gaat nu even naar bakker Menno, die het lef heeft om zijn visie in de reguliere media te verkondigen en tegen de stroom in te zwemmen. Applaus.

Adventures

Of ik in de rij heb gelegen voor de nieuwe iPhone 5? Natuurlijk niet. Maar hij gaat er wel snel komen, toch? Nope. Wàt? Echt niet? Nee. Later meer hierover. Eerst iets anders met betrekking tot Apple's alleskunners. Ik stuit vandaag op informatie over de net verschenen adventure-game The Last Express. Een gigantisch spel dat heel wat ruimte op de iPhone of iPad nodig heeft. Een voormalige pc-game die bij veel mensen geweldige herinneringen oproept.

Ook ik heb heerlijke herinneringen aan adventure-games, al kende ik The Last Express destijds niet. Ik speelde de King's Quest-serie, Phantasmagoria, The Colonel's Bequest. Games die er lang geleden mooi uitzagen, maar waar we nu, terugkijkend, simpele graphics zien met vooral veel paars en blauw.

The Last Express schijnt de tand des tijds goed te hebben doorstaan. Ik wacht tot een regenachtig weekend om ruimte te maken op de iPad en er eens voor te gaan zitten. Voor de prijs hoeven we het niet te laten. Vergeleken met onder andere PC-, Wii-, DS- and Playstation-games zijn spellen voor iOS spotgoedkoop. Voor € 3,99 ligt de omvangrijke game The Last Express klaar. En wie geduld heeft, of al zijn geld in de gloednieuwe iPhone 5 heeft gestopt, vindt 'm misschien nog wel een keer afgeprijsd of een dag gratis in de App Store.

• The Last Express voor iPhone en iPad

Zen

Mooi:

'Een Zen-monnik werd eens gevraagd hoe hij ondanks zijn vele bezigheden zo ingekeerd bezig kon zijn.

Hij antwoordde:
Als ik sta, dan sta ik,
als ik ga, dan ga ik,
als ik zit, dan zit ik,
als ik eet, dan eet ik."

De mensen zeiden:
"Dat doen wij toch ook!"

De monnik antwoordde:"nee,
als jij zit, dan sta je al,
als jij staat, dan loop je al,
als jij loopt, dan ben je er al,
als jij eet, dan ben je al klaar."'

(Uit: nieuwsbrief De Hoogste Tijd).

AlascA

Kijk, zo doe je nog eens leuke ideeën op. Dank aan Omroep Brabant. En jawel, de complete cd van AlascA is te vinden in Spotify. Ideaal, die muziekdienst op de iPad. Het voelt bijna als vroeger in de luisterhoek van de platenzaak. Maar dan zonder asbak. En ja, vroeger refereert aan héél lang geleden.

Oké, start de band:

• Website AlascA

Het balkonleven - Niet getrouwd

Toch een Bruidssluier.

Met open ogen - Ratten met tumoren

Arme ratten. Dat die woorden nog eens uit mijn mond zouden komen. Uitgebreid Frans onderzoek heeft aangetoond dat ratten, gevoerd met genetisch gemodificeerde maïs, gigantische tumoren ontwikkelden en lever-, nier- en andere kwalen kregen.
"Maar eerder onderzoek heeft altijd aangetoond dat die 'Round Up-ready' maïs hartstikke veilig is," sputtert Monsanto, het winstgevende bedrijf achter de GGO's, tegen. Dat komt, beste lezers, doordat Monsanto in Amerika zelf onderzoek mag doen naar de veiligheid. En doordat er nooit langer dan een paar weken is getest. Tot nu. Uit het laatste, langdurige, onderzoek blijkt dat de gezondheidsproblemen pas na vier maanden naar boven kwamen en bij ieder eigen onderzoekje gemist waren.

Nou ja, 't zijn maar ratten, toch? Alleen wordt die maïs door de Amerikaanse bevolking ook volop gegeten, mag er geen GGO-label op om mensen een keuze te geven en zit die rotzooi ook als belangrijkste ingrediënt in hun èn onze diervoeding. Volgens de site van het Nederlandse Voedingscentrum is dat geen probleem, omdat 'het genetisch gemodificeerde voedsel namelijk al in de darmen van de dieren is afgebroken' en zijn 'genetisch gemodificeerde producten veilig'. Tuurlijk. Kijk maar naar de foto's van de betreffende ratten in onderstaand artikel.

• Artikel Dr. Mercola op mercola.com

Breda Barst 2012

Nòg meer lekkers?

Nòg meer lekkers? Zo zou ik het niet willen omschrijven.
"Ik weet ineens waar de smaak me aan doet denken!" zei ik gisteravond tegen Erik. Ik ben me al een tijdje aan 't verdiepen in tincturen en het zelf maken van kruidenbitter leek me ook een leuk project. Nadat de wodka met de gedroogde kruiden bijna veertien dagen op de vensterbank had gestaan en ik het potje trouw iedere dag twee keer had geschud, vond ik het tijd om de donkere vloeistof te zeven en te proeven.

Met een theelepeltje in een kop heet water kon de alcohol verdampen en kreeg het geheel de kleur van thee. Ik proefde en liep ermee naar Erik.
"Mmm, lekke... huuuu!"
Tja, bitter, inderdaad. Met een vleugje eucalyptus, zou je zeggen. Niet echt lekker, maar toch had het iets. Vandaag test ik een beetje in mijn koffie. Dat is beter. Alleen raak ik de associatie die me gisteravond te binnen schoot niet meer kwijt.
"Ik weet ineens waar de smaak me aan doet denken!"
"Wat dan?" vroeg Erik, die nog eens aan het kopje rook.
"Aan een tandartsverdoving!"

• Recept Zweeds kruidenbitter
• Meer leuks op weblog De Gulle Aarde

Nòg meer lekkers

Oooh. Dit. Moet. Ik. Maken.

• Kiwi-ijsje met knapperig chocolade-jasje

(Wordt vervolgd)

Het balkonleven - goud

Geniaal

Je mist meer dan je ziet - Samsom (De Wereld Draait Door).

(Met dank aan joop.nl).

Nog meer lekkers

Lekkers

Hennepzaad, bron van een perfecte verhouding omega 6- en 3-vetzuren, is heerlijk over de sla of in de yoghurt. Weet ik uit ervaring. De stap naar bovenstaand lekkers was dus niet zo groot.

Ik bedoel: je staat daar op die biologische markt te wachten op je stukje verse jonge geitenkaas en dat duurt meestal wel even. Dan kijk je naar het nieuwe kraampje rechts van de zuivel en daar vliegen je ogen over allerlei boeken, zeepjes, tassen, matten, t-shirts en andere hennepproducten. Achter dat aanbod staat geen wiet rokende, langharige macrobioot, maar een goedverzorgde, fris ogende, strak in het vel zittende metroman. Zonder klandizie. Ook al een unicum op die markt. Dus als niemand zich aan die hennep waagt, dan offer ik me wel op.

Boer Zoekt Vrouw 2012 (1) - Wildcard

De ochtend na de uitzending zie ik boer Doede via de BZV-app vertellen dat zijn telefoontje met briefschrijfster Krista nog niet echt iets heeft opgeleverd. De sympathieke melkveehouder die niet graag kleine stukjes groente in zijn mond heeft en cake het liefst ook in grote hompen naar binnen werkt, verzekert ons dat er tijdens de ontmoeting echter niet veel stiltes zijn gevallen. Altijd positief, die Doede. Op naar Sietske dan maar. Dag, Doede.

Waarom is boer Arthur eigenlijk niet door? Vrouwelijk Nederland moet zich schamen met maar elf brieven voor deze lieve man die alles mooi vindt. Heeft de KRO geen wildcard te vergeven of zo? Dat je net als in zo'n talentenjacht wel afvalt, maar toch weer mee mag doen? Een soort second opinion chance? Of kunnen we Arthur niet ruilen tegen betweterige bloemenkweker Aad? Aad, de kritische boer die zelfverzekerd stelt dat hij met zesenvijftig brieven vijfenvijftig schrijfsters teleur moet stellen. De grijze duif van achtenveertig die had gehoopt op jonge blommen en nu met oude vellen zit opgescheept die hij volgens Yvon Jaspers omaatjes zou hebben genoemd. Nou ja, misschien gaat hij nog mooie tv opleveren.

We kunnen ook boer Henk niet vervangen, de leuke weduwnaar van vijfentwintig. Al was het maar vanwege de hulp van zijn grappige zwager Abram. De jonge boer is bovendien wel nieuw geluk gegund. Verder ligt spruit Johan er ook al uit. Goedlachse, aanhankelijke Willem mag natuurlijk niet weg. Wat mij betreft vooral omdat de homoseksuele leukerd een biologisch-dynamische zorgboerderij bestiert en op SP'er Jan Marijnissen lijkt.

Dan hebben we nog afgevallen boer Hans, die voorlopig nog niet met iemand naast zich wakker wordt, maar gelukkig naar eigen zeggen 'niet zo bang aangelegen' is. Intelligente, vriendelijke weduwnaar Martin mag blijven en dat vind ik terecht. Als je zo liefdevol de nagels van je koeien knipt (volgens de app is dat klauwbekappen), dan heb je recht op tweehonderdzesenzeventig aardige brieven.

Over keepende en kordate Henrieke ook niks dan lof. Tweeling Jan en Martin blijken in de 'webserie' te mogen, whatever that may be. En dat brengt mij weer op Arthur. Ik wil boer Arthur terug. Een man die zo zorgzaam is voor kwikstaarten in zijn komkommers, verdient zijn eigen programma. Op z'n minst een prominente plek in die webserie. Een wildcard, ja! Elf brieven. De eerste envelop was van ene Karin. Niemand die me nog gelooft natuurlijk, maar it wasn't me.

Boer Zoekt Vrouw

Och, ja, dat begint vanavond ook weer. Ik zag het aan de statistieken van mijn blog. Grappig, want in die vijf eerdere stukjes heb ik inhoudelijk eigenlijk geen woord vuil gemaakt aan het bekende tv-programma.

Misschien kan ik mijn leven beteren. U hoort nog van mij. Ik ga weer kijken en wat huiswerk doen. There's an app for that:

• Boer zoekt Vrouw voor de iPhone (Gratis app met nieuws, info over de boeren en 'BZV Live': een soort tweede scherm met berichtjes die tijdens de uitzending op je pad, pod, of phone verschijnen).
• boerzoektvrouw.kro.nl

Avondlijk ommetje

Op zoek naar jezelf

Af en toe is er ook leuk nieuws:

'Een groep toeristen heeft zaterdag in IJsland uren gezocht naar een vermiste vrouw om haar uiteindelijk terug te vinden in de groep die aan het zoeken was.'

• Vermiste toeriste zoekt mee naar zichzelf (AD)

Panache

Jan Jaap van der Wal deelt vier dagen per week, exclusief via YouTube, zijn gedachten over de aanstaande verkiezingen. Aflevering 3, over de nieuwe partij(genoten) van Hero Brinkman.

• Aflevering 1
• Aflevering 2
• YouTube-kanaal van Panache

Geef ons heden

... ons dagelijks (Spelt)brood.

No Knead Spelt. Brood van deeg dat niet gekneed hoeft te worden. Knapperige korst, luchtig van binnen. Mes: check. Roomboter: check. Geitenkaas: check.

Het balkonleven - Vergane glorie

Het is best lekker fotobewerken en creatief spelen op de iPad en iPhone, zeker met een goede tutorial. Gelukkig heb ik kleine vingers, maar toch vanaf nu op mijn verlanglijst: een fijne stylus om preciezer mee te kunnen schrijven, gummen en tekenen.

Klokhuis tikt aan

Honderdtachtig euro boete. Voor het weggooien van een klokhuis. Op straat weliswaar. Op het in een afvalbak gooien van van huis meegebrachte etenswaren heeft ook eens een belachelijke geldboete gestaan. Ik weet niet wat er van die regel geworden is. Voor de zekerheid misschien de resten van dat thuis gewassen en schoongeboende appeltje dan maar in een jaszak stoppen en niet vergeten. Bij warm, jasloos weer kunt u het klokhuis wellicht in de vrije hand houden, op uw rieten zonnehoed spelden, in uw okselharen vlechten of met een touwtje aan uw heuptasje binden tot u veilig en bekeuringloos huiswaarts bent geraakt.

Ik weet niet hoe het met u is, maar ik word hier opstandig van. Ik pleeg mijn klokhuizen vanaf mijn balkon op een schuurtje te gooien, waar ik ze kan delen met dankbare merels. Buitenshuis belanden ze in heggen, bermen en grasranden. De natuur geeft en de natuur neemt (terug). Zwerfvuil, kom op, zeg. Laten we al die bureaucratische regeltjes eerst maar eens op een hoop vegen.

• OM geeft toe dat € 180 te gek is

IJstijd

Intussen in de keuken: vers gemaakt ijs van onder andere een hele ananas (uit mijn Odin groente- en fruittas) en kokosmelk. Met de ijsmachine van een buurman, die 'm ook maar gekregen had en het ding voor een habbekrats van de hand deed.

Ik heb dus wel wat anders te doen dan bloggen. Er staan namelijk nog wat eerdere en minder goed gelukte pogingen in de vriezer. En al dat ijs moet zoetjesaan wèl naar binnen gewerkt worden. Liefst in de zon. Tot binnenkort.

Het balkonleven - 'Veranda'

Het leek me altijd fijn een vrijstaand huis te hebben met een grote veranda. Op die veranda verschillende planten, een schommelbank en een paar fijne stoelen. De overdekte uitbouw zó gelegen dat je er bij hevige buien droog kunt zitten.
Maar wacht even... wat dat laatste betreft hèb ik toch eigenlijk al een veranda? Weliswaar niet op de begane grond, niet vrij, met een gele houten bank die niet schommelt. Maar wel droog!

Ik besluit er tijdens de stromende regen van een uurtje geleden weer even te gaan zitten. Man, hoor dat natte gekletter toch eens. Ruik dat groen. Snuif die frisheid op. Zomer of geen zomer: ik zit hoog en droog. Mijn blik gaat naar de toppen van de bomen tegenover me. Genietend blijf ik wat voor me uit staren. En dan gebeurt er ineens iets. Net als vorige week, op een zonnige ochtend, voor de eerste keer. Ik kon mijn ogen nauwelijks geloven. De afgelopen week probeerde ik de gebeurtenis terug te halen, wat de ene keer wel lukte en de andere keer niet. Vandaag, zittend op mijn eigen veranda, is er geen twijfel meer mogelijk. Dit is geen verbeelding. Oh, wow. Oh, wow. Oh, wow.

(Wordt vervolgd)

Zomergasten

'Zomergasten is te zien vanaf zondag 15 juli 20.15 uur op Nederland 2. Het tweede scherm wordt vanaf de uitzending met Henny Vrienten (22 juli) ingezet.'

Het balkonleven

Zag ik pas geleden tot mijn verrassing de eerste bloempjes, blijken er nu ineens al (rijs)peulen aan de buitenkant van mijn balkon te hangen. Morgen maar door de sla, denk ik. Vorig jaar ging deze plant ook al zo gemakkelijk en blééf ik er van plukken. Ik weet niet waar ooit dat groene gezondheidsknopje bij mij is omgegaan. Zo heb ik nu ook een taart van snijbiet in de oven staan. Ik bedoel maar.

Het balkonleven

Wat ben ik toch een geluksvogel met twee balkons. Hierboven het balkon waar getuinierd wordt. Waar de zon net op is komen dagen. Waar de rijspeulen tegen het hek al witte bloemen geven. Waar de sla in een hangzak groeit. Waar ik zojuist uit een steegje meegenomen paardenbloemzaadjes in een pot heb gestopt. Waar genoeg ruimte overblijft om te zitten of te liggen. Waar ik nu toch echt even wat natuurlijke vitamine D ga incasseren. Met een kopje koffie en het mooie blad Buitenleven. Waar heel toevallig een uitgebreid artikel over paardenbloemen in staat. Waar ik uiteraard nog op terugkom.

Bonus-aanbieding

Dehydrator

Ik moet u toch eens bijpraten over mijn dehydrator. Sinds vorig jaar heeft ie al vaak gezellig staan brommen. Aan de jaarafrekening van Essent te zien, klopt het wat men zegt: hij gebruikt nauwelijks stroom. Behalve dat hij in het gebruik voordeliger is dan een oven (soms heeft een proces 24 uur nodig), kan hij ook op lagere temperaturen opereren.

Zo heb ik al kruiden en overgebleven broccoli gedroogd; courgette-, kool- en bananenchips gemaakt; geconserveerde appelschillen voor heerlijke thee geprobeerd; kiwi- en perensnoepjes tevoorschijn getoverd. Fruitrolletjes, lijnzaadcrackers en appelfrietjes. Op dit moment zit er verse munt uit Erik's tuin in, om een gedroogd voorraadje van aan te leggen. En 'yoghurt drops': ronde snoepjes van yoghurt, gevuld met kiwi en banaan. Drie trays vol. De rest heb ik uit het schaaltje gelepeld. Lekker, man.

Le pain, du vin et du boursin

Leuke balkonnetjes

Parkyoga

Hopelijk jagen ze de kippen niet weg. :)

Gif

Het Eindhovens Dagblad plaatste een artikel met de kop: Zorgen over gif in veel groente en fruit. Onze eetwaar blijkt zoveel chemische bestrijdingsmiddelen te bevatten dat de hormoonhuishouding ontregeld kan raken.

'Van der Sluijs, docent Nieuwe Risico's, benadrukt dat toxicologen er lange tijd vanuit zijn gegaan dat kleine hoeveelheden van een schadelijke stof iemands gezondheid niet beïnvloeden'. Daar komt men nu aarzelend op terug. Tja, het woord zegt het al: schadelijk. De ene persoon zal het beter of langer verdragen dan de andere. Zelf een gevoelig typje zijnde, zeg ik: het is voor niemand goed. Lach mij maar uit, met mijn biologische groente- en fruittas. Misschien lach ik straks het laatst. En het best.

• Zorgen over gif in veel groente en fruit (ed.nl)

Verloren zaak?

Ze hebben hier meestal de beste frietjes van Breda. Maar íets in dit beeld zegt me dat het allemaal een verloren zaak is.

Cadeautje

Uit eén van de pioenrozen die ik laatst van lieve en gulle Erik kreeg, lijkt in het midden een pakje tevoorschijn te komen. Een cadeautje, klaar om voorzichtig uitgepakt te worden.

Spannend

Lief

Een leuk mailtje van mijn zus. Met een foto uit haar tuin. Vorige keer waren het er twee. And then there were three.

Ahh, die oogjes. Die oortjes. Die vacht. Die handjes! En de staartjes verantwoord uit beeld gehouden. Als ze nou ook nog leren hupsen als een vogeltje en beloven nooit meer snel weg te schieten, dan beloof ik ze niet meer te haten.

Lief

Zondag leidde ik een Deense dame rond in het park en gingen we op zoek naar de vele loslopende kippen. Een aantal had zich verstopt tussen de struiken, mijn favoriete zwart-witte bleek onvindbaar en de kuikentjes die we onverwacht tegenkwamen, verscholen zich snel onder moeder's vleugels. Vandaag zag ik ze weer. Iets minder bang. Ahhhh, cute.

Morgen een foto met drie andere beestjes. Nog veel cuter. En volgens mij weten ze dat zelf ook.

Feed the birds

En nu krijg ik dat liedje van Mary Poppins niet meer uit mijn hoofd.

365 Dagen

De wereld achter deze mooie deur zijn we vandaag even binnen gestapt. Koffie, cake en aangenaam gezelschap vonden we er.

• 365-Dagen-project

Lievelings(producten) - deel 1

Wat? Reclame op mijn blog? Welnee. Nou ja, 't is maar hoe je het bekijkt natuurlijk. Op Facebook plaats ik regelmatig links naar tijdelijk gratis apps voor de iPhone of iPad. Apps die de moeite waard zijn en op andere momenten geld kosten. Ik zie dat als het delen van leuke dingen. Toch was er iemand die zich afvroeg of ik betaald kreeg voor het 'maken van deze reclame'.

Maar ook producten die niet gratis zijn wil je weleens doorgeven omdat je eraan verknocht bent geraakt. Soms is die toewijding van korte duur en moet je later je mening bijstellen of raak je uitgekeken op het spul en stop je het gebruik. Maar soms blijft het enthousiasme en geniet je iedere keer van de ervaring of het resultaat. Over dat laatste gaat deze rubriek.

Oké, de aftrap. Sinds ik ooit vernam dat zelfs baby-olie uit minerale oliën bestaat - een afvalproduct van de petrochemische industrie (petroleum) - ben ik op natuurlijke producten overgestapt. Ik ben niet merkvast, maar voor één product blijf ik Weleda nog wel even trouw: de 2-in-1 Reiniging. Een gezichtsreiniger met melk èn tonic. Zo verfrissend, dat ik - hoe moe ook - geen enkele schoonmaakbeurt oversla. Minimaal twee keer per dag ben ik met een wattenrondje en dat goedje in de weer. Mijn lievelingslotion. Voor de normale en gemengde huid. Zonder gemengde gevoelens.

Volgende keer: een product dat zowel inwendig als uitwendig gebruikt kan worden. Als 2-in-1 al goed klinkt, wat denken we dan van 160-in-1? Voor minstens zoveel doeleinden kan een potje met dat spul dienen. Wordt vervolgd.

Het balkonleven - handig

Wie wat bewaart, die heeft wat. Ooit, in mijn tienerjaren, hing deze juten zak op zolder en bewaarde ik er al mijn brieven in. Later herbergde het ding jarenlang allerlei producten in de badkamer. En nu doet hij dienst als balkonzak (gezien op Pinterest) en groeien er kruiden en sla in.

Mijn avocado komt trouwens ook tot leven. Nu alleen de zomer nog.

Boe

Het plafond in de tandartspraktijk, bezien vanuit een ligpositie in De Stoel. Nog geen verdoving gehad en nu al aan het hallucineren.